118 sayfa. 1x1 cm
Pişmanlığın limanından bakıyorum, geçmişin sisli perdesine, kendimi buldum diyorum her seferinde ama yine yanılıyorum. Çünkü beni yine yanıltıyor, değişti dediğim hiçbir şeyin değişmemesi, değişenin her seferinde sefil ruhum olduğunu, Kul yapısının bu kadar çabuk kirlenip yozlaştığını, İnancının kale gibi seni koruması gerekirken zedelene zedelene tuzla buz olduğunu, maskelerinin ardına saklanan ikiyüzlülerin acımasızlıklarını, vicdansızlıklarını, kahpeliklerini unutuyorum ve her seferinde Tanrı’ya sığınıyorum, onun var ettiği dünyayı bu hâle getirdiğimiz için duyduğum vicdan azabıyla. Kaybolduğum bu karanlıktan beni çekip çıkaracak tek bir şey olabilirdi, Sevgi kurtaracaktı, altında kaldığım enkazın sorumlusu ben olduğum hâlde. Yeniden niyet ediyorum, bu sefer pişmanlığın limanından değil umudun limanından geleceğin perdesine bakacağım, diye. Jan Devrim; var olan toplumsal adaletsizlikleri, kıyımları, insanın birbiriyle örtüşmeyen, uyuşmayan eylemlerini, “din” olgusu etrafında her şey
Satıcı Yorumları
- Kullanıcı:
- G.D.
- Tarih:
- 18 Kasım 2025 09:31