384 sayfa. 16x24 cm
Orta Asya’dan kopup gelen Şamanizm’den ciddi izler taşıyan ve Anadolu Türkleri arasında büyük taraftar bulan, Yesevilikten beslenenerek Anadolu’ya ve hatta Rumeli’ye yayılarak Bektaşiliğe dönüşen Babailik akımı, Selçukluların, Türk beyliklerinin, Osmanlı’nın ve hatta Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşlarında önemli bir besleyici damar olarak karşımıza çıkar. Bu kitapta derinliğine konu edilen bu “kültürel bellek” Anadolu’da mayalayıcı büyük etkiye sahip bir akım olarak klasik İslam akidelerinden ayrışarak, bozkır kültürünün İslam yorumunu temsil ediyordu. Baba İlyas, onun oğlu Muhlis Paşa, onun oğlu Âşık Paşa, onun oğlu Elvan Çelebi ve nihayet Âşıkpaşazade’ye uzanan silsile sadece bir aile silsilesi boyutunda tek başına işlev yapmamış, özellikle Baba İlyas etrafında onun halifeleri sayılan Hacı Bektaş, Karamanoğullarının atası Nure Sofi, Ahi Şeyh Edebali ve benzer şahsiyetlerle birlikte Ahi Evran, Ahiler, Taptuk ve Yunus Emre’ler aynı gelenekten ve bu damar üzerinden süregelmişlerdi.