Osmanlı'dan Cumhuriyet'e Ankara'da Muhacir Yerleşmeleri

282 sayfa. 1x1 cm
Osmanlı Devleti’nde içe dönük göç olgusu XVIII.yüzyılın son çeyreğinden itibaren baş göstermiş olsa da, asıl yoğunluk KırımHarbi’nin (1856) ardındandır. Hafızalarda 93 Harbi olarak da maruf olan 1877-78Osmanlı Rus Harbi ise göçler konusunda meydana gelen en önemli kırılmadır.Balkan Savaşlarının (1912-1913) da meydana gelen göçlerde önemli bir etkisi sözkonusudur. Bahsi geçen savaşlardan sonra baskı ve zulümlere maruz kalan veetnik kıyıma tabi tutulan birçok farklı muhacir grubu, kitleler halindeAnadolu’ya göç etmek durumunda kalmıştır. Yaşananlar karşısında Anadolu’nundiğer birçok vilayeti gibi Ankara sancağı da önemli bir iskân sahası olmuştur.Bu kapsamda Ankara’ya Rumeli, Kırım ve Kafkasya’dan göç etmek durumunda kalanönemli sayıda Tatar, Nogay, Çerkes, Boşnak, Rumeli muhaciri Türk veKaraçay-Malkar iskân edilmiştir. Ankara’ya sevk edilen muhacirler kentmerkezinin yanında yoğunluklu olarak günümüz idari taksimatına göre Haymana,Polatlı, Gölbaşı, Balâ, Sincan, Çubuk, Kızılcahamam, Şere

Kategori: Tarih > Diğer